cinderellaareus

Last night I learned na the cn-manila agents ng team namin e madidissolve na. Not sure why, basta gusto daw kasi ng client na sa Chengdu na manggaling yung support. The company will find another account to transfer them to. Habang wala pa, floating sila. May bayad naman daw, pero basic lang. A huge chunk of our salary comes from the language allowance. Basic is only about 20% of the entire thing.

The JP team of my previous company also got dissolved. I still remember the pain of uncertainty that I felt back then. It makes me feel sorry for my officemates. Yung iba sa kanila, nauna pa sakin sa company. Though I think they will never run out of other options naman, since multilinguals are always in demand, but ours is a good company kasi e. Tingin ko magdadalawang isip din silang lumipat.

Iniisip ko kung mangyayari din ba to sa JP team. Sana hindi. Nakakatamad nang maghanap ng trabaho ulet. 

Kaya mahirap talaga maging empleyado. Sabagay. Wala namang madali. Ang boring rin naman ng buhay kung laging madali.

Gusto ko nang yumaman.

Paano ba nagiging milyonaryo yung ibang mga tao?

Kahit mag save ka ng 20k per month, 240k lang ang mase save mo save mo sa isang taon. You'll still be 76% short from having 1 million.

Yung binebenta kong cat food, kahit consistent ang benta, 500 lang ang kinikita ko in 3 weeks. Yun namang shoppee shop ko, sa 6 books na nabenta ko, 1200 lang ang kinita ko. The actual price of those books were so much higher.

A few years back, na hire ako as interpreter sa event ng G-shock. 4 hours na pagpapacute, pero kumita ako ng 2.5 days worth of my salary, may free lunch pa. 

Alam kong may mas efficient way na kumita ng pera. Hindi ganitong todo effort ka para sa kapirasong kita.

Pero pano ba?

cinderellaareus

Kanina ang dami kong naiisip, pero ngayon, gusto ko lang ng Fibisco Peanut Crunch. T_T

cinderellaareus

Ang lakas ng ulan. Nakakatamad magtrabaho. Ang sarap umupo sa sofa at magmuni muni. Pero pag wala akong pasok at umuulan, hindi naman ako umuupo sa sofa para magmunimuni.

Kagabi, I was reading Earthclinic's archive from Ted. I realized how there were people who spent their lives being sick. Having been sick for a while myself, narealize ko na yung mga simpleng bagay pala— kahit yung ability mo lang to smell, breathe without discomfort, or even our appetite—sobrang laking blessings na pala. At kahit yung mga boring days na madalas nating ireklamo, isang malaking biyaya rin.

I'm truly grateful. Marami pong salamat, Universe.

My greatest fear is losing my family. Maybe next to that is not having enough money to give my family and myself a good life. Siguro hanggat okay ako sa mga area na to, there will always be something to be very grateful for.

Salamat talaga, Universe.

After today, 1 more work day at off ko na. I'd probably spend tbe day playing Battle Realm and Harvest Town, then maybe at night, watch Bleach. Okay lang kahit di remarkable. Basta sana, kasama ko pa rin ang mga taong mahalaga sa akin, pati mga pusa ko.

Balang araw, yayaman ako enough na hindi ko na kailangang pilitin ang sarili kong magtrabaho. I'd give my parents an even better life than this. I will bring them to beautiful places, make them eat great food. I wish that the Heavens will let us live longer pa to experience all these.

cinderellaareus

Ang pogi ni Abarai Renji ng Bleach, no? I stopped watching when I got sick. 2 nights back ko nalang ulet naalala. Mejo nakalimutan ko na tuloy ang kwento.

Inuubo pa rin ako. Lalo atang lumalala nung kumain ako ng cake, cassava cake, at pichi pichi about 4 days back. My cough was particularly nasty yesterday, so I resorted to some desperate measure.

500 ml water, plus 15 drops of 3% hydrogen peroxide, then a tiny pinch of borax--- made 2 bottles of this same mixture and drank throughout the day (total of 1 liter). The cough did improve quickly, but as much as possible, I don't want to consume this concoction kasi pag nagkamali at na deds ako, baka ma headline pa ko ng "babae, uminom ng borax, patay". Jahe di ba.

Flouride is actually a more lethal poison than cynide, pero di tayo nadededs kahit kainin natin yung toothpaste because of the very small amount. Same goes with borax. 

May konting ubo pa ko. But not as bad as yesterday. Tokwa, isang buwan na kong inuubo.

Gutom na ko. But I'm scared of eating the different junk foods on my drawer, dahil baka lalo akong ubuhin. Dahil dito, I still weigh 2 kilos less than how I did before I got sick. Not a bad exchange. Pero gusto ko paring gumaling.

------

cinderellaareus

Ang ganda ng ulan kanina. Nakakatamad tuloy pumasok.

Ang weird ng feeling ko lately. Parang lagi kong gustong maghamon ng away. Fighting it is quite a struggle. Pag nagchachat ako, I'll pause muna bago ko isend. Naiirita ako sa ibang mga kasama ko sa work. I don't hate them though. I'm just annoyed. 

Hormones ba to? I want to be a bright and happy human, at hindi yung ganitong mainit lagi yung ulo.

A friend said she's seeking professional help para sa mental health nya. I've long been wanting to see a psychiatrist. Kaso di ata covered ng health card, balita ko mahal daw, at tinatamad din talaga ko.

A friend ask, "anong wish mo?", I answered 3 million pesos.

Pangpagawa ng sarili kong bahay. 

Pero kung sakaling you'll be granted 1 wish, yung tipong sure na matutupad pag winish mo, what will your wish be?

I'm no sure if I like my answer.

------

Putting off watching Boruto's latest episode. Tokwa, na deds na ata si Kurama. Huhu. Masyadong mapanakit yung nagsulat neto. T_T

cinderellaareus

Wednesday. Konting tumbling nalang off ko na.

Been feeling generally well. Bumalik na ang pang-amoy ko. Pati timbang ko malapit naring bumalik sa dati. Tokwa. 

Papagaling ba ubo ko a few days back, pero nasobrahan ata ako ng cookies, eto't inuubo ulet.

Yung stock ko ng junk food, expired na ata. Pati mga juice sa ref, ang tagal nang naka tengga dun. Nung kumain ako ng chichirya, makunat na. Mga 3 weeks din kaming nagkasakit.

Nakakatamad. 

Ang swerte ng mga taong nilu look forward ang bawat araw na papasok sila sa trabaho. Ako kahit sabado at linggo at work kung saan wala naman maysadong ginagawa, tamad na tamad parin akong pumasok.

But I'm thankful for this job. Kailangan ko to e. Pero gusto ko paring maging malaya. Kailangan ko nang yumaman. 

Ang weird nang mga panaginip ko few days back. Yung isa love life. Yung isa naman meron daw akong limang anak. Hahaha. Tokwa.

Magandang dream daw ang mga bata. Dadami ba yun pera ko? Lol.

Sweldo na. Mga 1 day lang nakaltas sakin. Thank you, Universe. Pero malaki pa rin ang babayaran sa credit card, so inubos ko ang pera ko sa gsave to pay everything off. Mom said, "okay lang yan, ang mahalaga magaling na tayo." I totally agree.

Makakabawi din ako, at mag iipon muli. I'm still making sure na regular ang pag invest ko sa stock kahit wala na kong kapera pera. This is my hope to achieve yung pangarap ko maging mayaman enough para di na magtrabaho.

For the 2nd time this year, nag increase ulet ang sweldo ko. Really, this company is not bad, you know.

Pero balang araw, matutupad ko rin ang mga pangarap ko. Sana. Bahala na.

cinderellaareus

Namatay kahapon ang pinsan ng pinsan ko sa side ng mama nya. The kid was 24 years old. Covid. Pero sabi sa news, 3 days na daw na walang nadadagdag na covid death sa bansa. Ano yun, hindi sya counted?

Joke time lang ba talaga ang numbers na nakikita natin sa news? Ano pa ba ang pwede nating paniwalaan?

cinderellaareus

Apektado talaga ko T_T.

If Leni will not run for President, then my hopes for a brighter future for the Philippines, wala na.

It was during the Vice Presidential debate in 2016 that I decided to vote for her. Hindi ko naman talaga sya kilala. Naisip ko pa nga non, "sino yan? Bigla nalang susulpot, tas VP kagad?"

Ang alam ko lang dati e asawa sya ng politiko na namatay sa plane crash.

It was her line, "pagsisilbihan ang mga nasa laylayan ng lipunan", that made me vote for her. For some reason, she ended up winning.

Ayon sa constitution, ang trabaho ng isang VP, basically, e to replace the president in case di nya na kayang mamuno, or kaya ma deds sya, or ma impeach. Kaya siguro hindi ko masyadong nadama ang existence ng mga previous VPs e dahil kasi nga naman, pagiging backup lang talaga ang trabaho nila.

But Leni was different.

Sa bawat national calamity, isa sya sa mga unang rumeresponde. Mapa bagyo, baha, putok ng bulkan, at kahit nung nagka problema sa Marawi, isa sya sa mga nauunang magsagawa ng relief operations. Isa syang napaka busying Bise.

Lalo syang nag shine nang nagka pandemic.

Nung nag struggle ang frontliners sa kakulangan ng PPE, nanawagan sya sa mga local designers to produce PPEs, and they provided PPEs to the frontliners. 

Nung kasagsagan ng travel ban at nahirapang pumasok sa trabaho ang mga nurses at doctors, nagprovide sya ng shuttle services para sa frontliners at emergency workers.

Nung nakita nya ang need to expand COVID testing, nagtayo sya ng Swab Cab.

Nung nagkahirapang humanap ng hospital ang mga may sakit, tinayo nya yung E-Konsulta.

Ngayong kailangang maparami ang nababakunahan, gumawa sya ng Vaccine Express.

She did all these kahit hindi parte ng kanyang job description.

It was 2003 when I became eligible to vote. Nakasanayan ko nang hindi umasa sa mga politiko. Naging normal na sakin ang mga so-so na serbisyo—kung may serbisyo man at all. Pati na mga pangako na di naman talaga natutupad.

Pero kay Leni, nakita ko kung anong hitsura ng totoong public service.

Ang Office of The Vice President ay ISO certified for their office's quality management system. That is INTERNATIONAL level of standard.

Hindi rin sya pahuhuli pag dating sa transparency. Matapang nyang dinidisclose ang figures sa mga natatangap nilang donations sa Angat Buhay project at sa kung paano nila to ginagastos. 3 consecutive years nang HIGHEST rating ang natatanggap nila sa Commission on audit. She has a clean record in public governance. Nahihirapan akong mag-isip kung meron pa bang ibang tulad nya.

Hindi ko maisip kung bakit sinusulong ng mga tao si Bongbong Marcos. Ang kasalanan daw ng ama ay hindi kasalanan ng anak. Pero ang achievement ng ama, pinalalabas nilang achievement ng anak.

I checked what he had achieved nung nasa senate pa sya. Meron naman, pero hindi ganun karemarkable. Nasangkot pa sya sa pork barrel scam, at may commission on audit suit pa sya for plunder.

Si Leni ay kama, si Bongbong ay putik. Bakit ba natin pinipilit bumalik sa pagkakalugmok sa putik?

Leni seems to be thinking of giving way so long as it will prevent Marcos and Duterte to go back to power. Bakit kailangan natin mag settle sa lesser evil if the heaven-sent, Leni, is already here naman?

Ewan ko. Bahala na.